کد خبر: ۸۴۷۸
۳۰ بهمن ۱۴۰۲ - ۱۱:۳۰

مبینای دوازده ساله کمربند مشکی دارد

مبینا متقی‌پور وقتی هفت‌ساله بوده است، سراغ ورزش رزمی می‌رود و حالا در رشته رزمی دفاع شخصی کمربند مشکی و چند مقام کشوری دارد و از یک سال پیش هم تمریناتش را در رشته تکواندو شروع کرده است.

مبینا متقی‌پور دوازده‌سال دارد و ساکن محله کارمندان اول است. او وقتی هفت‌ساله بوده است، سراغ ورزش رزمی می‌رود. البته آن روز‌ها نمی‌دانسته که تفاوت رشته‌های مختلف رزمی چیست و، چون تنها باشگاه نزدیک خانه‌شان در آن ایام، فقط دفاع شخصی را آموزش می‌داده است، او هم جذب همین رشته می‌شود.

مبینا حالا کمربند مشکی و چند مقام کشوری دارد و از یک سال پیش هم تمریناتش را در رشته تکواندو شروع کرده است.



- کمی توضیح می‌دهی که رشته رزمی دفاع شخصی چگونه رشته‌ای است؟

این ورزش از دو رشته رزمی آیکیدو و جودو گرفته شده و قرار است به کسی که فنون را بلد است، توانایی دفاع از خود را بدهد. دیگر اینکه این رشته ورزشی هم مبارزه و هم حرکات نمایشی دارد و ورزشکار به تناسب روحیه‌اش می‌تواند در یکی از آن‌ها یا در هر دو ورزش را ادامه دهد.

- در خانواده‌ات، غیر از تو چه کسی اهل ورزش است؟
مادرم سال‌ها قبل والیبال بازی می‌کرده است. خواهر کوچک‌ترم بعد از اینکه من سراغ ورزش رفتم، به رشته‌های دفاع شخصی و تکواندو علاقه‌مند شد و حالا با من تمرین می‌کند.

- بهترین مقامی که کسب کرده‌ای، کی و کجا بوده است؟
من در این پنج‌سال درمجموع ۱۰مقام منطقه‌ای، استانی و کشوری در رشته دفاع شخصی به دست آورده‌ام که باارزش‌ترینش مربوط‌به دو سال پیش و مقام اول کشوری در رشته دفاع شخصی است. مسابقات آن دوره در سالن ورزشی شهرک نیروهوایی مشهد برگزار شد و من در رده سنی نونهالان و در اجرای فرم مقام اول و مدال طلا کسب کردم. البته در تکواندو هم دو مقام استانی دارم.

- هر رقابتی یک برنده و یک بازنده دارد. به نظر تو بازنده‌ها چه چیزی یاد می‌گیرند؟
بازنده‌ها از شکست تجربه می‌آموزند و با شناخت نقاط ضعفشان سعی می‌کنند آن را برطرف کنند. خود من همین‌طورم و با تمرین بیشتر به دنبال بهترشدن هستم.

- سختی‌های رشته دفاع شخصی چیست؟
در این رشته آسیب‌دیدگی مثل کبودی زیاد پیش می‌آید؛ به‌همین‌دلیل اگر لباس مخصوص این ورزش را که ضربه‌گیر هم دارد بپوشیم، خیلی بهتر است. علاوه‌بر‌این هزینه کلاس‌های آموزشی هم کم نیست و شاید خیلی‌ها توان پرداخت آن را نداشته باشند.

- کمی از ورزش دور شویم و نظرت را درباره محله‌ات بشنویم.
اینجا را خیلی دوست دارم. پنج‌سالی هست که در این محله ساکن هستیم. اقوام و دوستانم هم در همین محله و نزدیک ما زندگی می‌کنند و رفت‌وآمد با آن‌ها راحت است. در محله‌مان یک سالن ورزشی و یک استخر داریم و سالن رزمی ما هم نزدیک آموزش‌وپرورش ناحیه‌۵ در خیابان مصلی است.

- از طرف مدرسه هم حمایت می‌شوی؟
من دانش‌آموز مدرسه زهرا ارباب هستم. معلم‌ها و مسئولان مدرسه را خیلی دوست دارم. آن‌ها به‌جز مسائل آموزشی، از ورزشکاران هم حمایت می‌کنند. بعد از کسب مدال در مسابقات سال گذشته و امسال در مدرسه از من قدردانی کردند و جایزه دادند.

- الگوی تو در زندگی چه کسی است؟
مادرم بهترین الگو و دوست من محسوب می‌شود. خیلی چیز‌ها را ازاو یاد گرفته‌ام. رابطه خیلی خوبی با هم داریم و همیشه به درددل‌هایم گوش می‌دهد.

- اوقات فراغتت را چطور می‌گذرانی؟
حدود یک‌سالی می‌شود که به دف‌نوازی علاقه‌مند شده‌ام. مادرم به کلاس دف می‌رفت و من هم از او یاد گرفتم. حالا حتی گاهی اجرای رسمی دارم. به نوحه‌خوانی و مداحی هم علاقه‌مندم و دوره‌اش را گذرانده‌ام. گاهی هم برای کمک به پدرم در محل کارش یعنی آجیل‌فروشی حاضر می‌شوم و کمک‌دستش هستم.

* این گزارش دوشنبه ۳۰ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ در شماره ۵۶۸ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44